Sunday, 24 November 2024

Noted


Assalamualaikum and hai. Nampak gayanya, aku akan kembali kepada hobi lama aku dan berhenti menjadi extrovert. Jap nak tiup, fuhhhh fuhhhhhhh fuhhhh. Pergi jauh-jauh emosi. Aku nk menaip tanpa emosi seperti sediakala nih. Pleaseeeeee 
Okay done. Hari ni nak cerita lah. Tapi before that, I would like to scroll down all of my post. Need inner strength rite now. Haha, I'm too bad in writing. Tapi peduli apa, nak tulis jugak!!

Harini nak cerita tentang satu pengalaman paling tak cerdik aku pernah buat. Perihal mengumpat. Tipulah kalau ada orang yang tak pernah mengumpat. Even kau tak bersuara tapi ada dalam bulatan orang mengumpat, still dapat sama 'pahala' mengumpat tu.

Post-post aku sebelum ni tentang typo and beginning kan. Tentang satu kesalahan yang aku buat yang memberi hikmah yang sangat besar dalam hidup aku. Lek jap. Nak pi kedai cari biskut. Satgi aku sambung typing.

Ok done cari biskut. Cereal pun aku rembat. Banyaknya makanan aku rembat. Nikmat betul duk rumah sendiri. Ok sambung tadi. Kalau ada yang terbacalah entry titled beningging n typo, mesti boleh relate dengan entry nih. 2 entry lepas terhasil sebab masalah yang aku buat. And masalah tu aku nak cerita dalam entry nih. Let's begin.

Ok first-first aku watakkan diri aku as aku. Watak yang ada is B, C, Mak Angkat dan Anak kpd Mak Angkat ni. Ada banyak watak, tapi main characternya untuk kali ni hanya kamj berlima.

Ceritanya macam ni. Aku satu uni dengan B dan C. B ni rapat dengan Mak Angkat n familynya. Pastu B kenalkan aku dan C dekat Mak angkat tu. Maka aku, B, C dan and mak angkat tu mula rapat. Mak Angkat tu ada 3 orang anak. Sorang tu duduk dengan dia, yang lagi sorg dah kawen n lagi sorang belajar dekat negeri yang lain.

Mula-mula kami rapat sangat. She does believe me a lot. Aku sayang sangat mak angkat aku tu. Dah sama sayang macam mak kandung. Lama-lama kenal barulah kita tahu perangai orang tu macam mana kan. Ada lah certain attitude mak angkat tu aku tak suka. So, aku luah je apa-apa aku tak puas hati dekat kawan aku Si B. Dekat Si C ni aku kurang rapat berbanding si B. Sebabnya, Si C ni tak boleh dipercayai. Tapi tu orang cakap jela. Aku percaya je Si C sebab dia kan kawan aku. Dalam erti kata lain, aku ngumpat dengan B. Haha.

Until one day, aku cakap dekat mak angkat kami ni yang aku nak jadi hebat macam parents si B. Parent si B ni ada Phd tau. Lecture dekat UTM. Mungkin dia terasa kot. Start dekat situlah selalu dia perli-perli aku dalam group anak-anak angkat dia. Orang lain tak perasan pun sampailah dia mention-mention nama parents Si B. Bila dia mention, aku dah start cuak. Nanti gaduhlah Si B dengan mak angkat. Tipulah kalau Si B ni tak terasa kan. Orang perli-perli parents dia kot. Nasiblah Si B ni jenis yang sentiasa husnudzon. Dia tak cepat melatah. So aku n Si Bni act normal je. Pastu Si C mula perasan yang kami 3 orang macam ada masalah.

So si C pun pm aku tru ws tanya apa masalah aku dengan mak angkat kami tu. Awalnya aku cakap takde pape. Pastu Si C tu duk push-push aku. Sampailah akhirnya dia cakap yang Si B bagitau dia yang aku dan mak angkat kami tu ada masalah. Tapi aku still cover. Aku cakap lah, pada aku masalah tu bukan satu masalah pun. Aku lek lek je. Pastu boleh plak Si C tu cakap, mak angkat aku sebenarnya cakap yang aku ni hipokrit. Panas betul aku, terus aku pecahkan apa yang terbuku di hati. Apa yang aku tak puas hati dengan mak angkat kami tu. Aku tak cerita pun keburukkan mak cik tu. Aku cuma cakap apa yang aku tak suka je. Aku cakap lah aku tahu aku salah. Ya Allah, sabar je lah masa tu. Pastu dah cool sikit. Aku cakap dekat budak tu, aku tak halal kalau Si C tu bagitau apa yang aku luahkan dekat dia tu pada siapa-siapa. Boleh dia cakap aku ugut dia. Cuma dia ada tnya, aku anggap dia kawan ke tak? Dia cakap dia nak tolong aku baiki hubungan aku n makcik tu. Aku cakap tak payah. Biar aku settle sendiri.

Mashaa Allah panjangnya cerita. Haha. Ok next. Sadis betul. Si C tu pi screen shot semua chat aku n pi hantar dekat mak angkat kami. Mahu mengamuk mak cik tu. Habis anak-anak menantu n staff dia marahkan aku. Masa tu Allah je tahu betapa aku rasa useless nya diri aku. Nasib baik masa tu ada Si B yang hari-hari duk suruh aku chill n pi minta maaf dekat mak angkat kami.

Aku pun pi lah berkias-kias dengan Si C tu. Yela, nak tahu gak macam mana mak angkat aku boleh tahu pasal chat antara aku n Si C. Masa ni ada org cakap dekat aku yang mak angkat marah dekat aku. Aku tak expect langsung Si C bocor rahsia. Dah berkias tu, mengakulah Si C tu yang dia tunjuk chat kitaorang. Aku marah sangat-sangat dekat Si C tu. Aku cakap lah, kan dia dah janji takkan bagitahu pasal chat kitaorg. Si C tu reply simple gile. "Mana da aku janji dengan hang". Menyirapnya aku masa tu.

Konon dia dah baiki hubungan kami lah. Dia cakap lah mak angkat tu tak marah pun pasal chat tu. Mak angkat cuma nak aku jadi seperti aku mula-mula mak angkat kenal aku. Panas betul. C tak tahu yang pertolongan dia dan tolong hancurkan terus hubungan aku dengan mak angkat. Dia acah hero betul waktu tu. Tapi yang bengapnya aku masa tu. Aku langsung tak boleh nak salahkan Si C. Aku yang salah 100%. So I take the blame. Aku pi minta maaf dengan mak angkat dan suaminya. Segan memanglah segan. Tapi dah kita salah, mengaku je. Rendahkan ego.

Hahaha. Panjangnya cerita. Aku dah minta maaf. Dan she needs times katanya. Ambil lah masa sebanyak mana. Pinggan yang pecah memanglah kita boleh cantumkan semula. Pakai salotape ke, pakai gam ke. But still, retak tu akan ada. Retak tu takkan hilang. Pinggan tu dah tak jadi pinggan yang smooth dah. Bagi yang tahu menghargai sebiji pinggan, dia takkan buang pinggan tu selagi pinggan tu boleh digunakan. Retak pun boleh jadi corak ye.

Jangan terlalu fokus pada satu titik hitam diatas sekeping kertas putih sampaikan kita tak perasan betapa putihnya kertas itu.